از دوست داشتن

امشب از آسمان دیده تو***روی شعرم ستاره می بارد

در سکوت سپیده کاغذ ها***پنجه هایم جرقه می کارد

شعر دیوانه تب آلودم***شرمگین ازشیار خواهش ها

پیکرش رادوباره می سوزد***عطش جاودان آتش ها

آری،آغاز دوستداشتن است***گر چه پایان کار نا پیداست

من به پایان دگر نیندیشم***که همین دوست داشتن زیباست

از سیاهی چرا حذر کردن***شب پر از قطره های الماس است

آنچه از شب به جای می ماند***عطر سکر آور گل یاس است

آه،بگذار گم شوم در تو***کس نیابد زمن نشانه من

روح سوزان آه مرطوبت***بوزد بر تن ترانه من

آه،بگذار زین دریچه باز***خفته در پرنیان رویاها

با پر روشنی سفر گیرم***بگذرم از حصار دنیاها

دانی از زندگی چه می خواهم***من تو باشم،ت،پای تا سرتو

زندگی گر هزار باره بود***بار دیگرتوريا،باردیگرتو

آنچه در من نهفته دریائیست***که توان نهفتنم باشد

باتو زین سهمگین طوفانی***کاش یارای گفتنم باشد

بسکه لبریزم از تو،می خواهم***چون غباری ز خود فرو ریزم

سر بکوبم به سنگ کوهستان***تن بکوبم به موج دریاها

بسکه لبریزم از تو،می خواهم***چون غباری ز خود فرو ریزم

زیر پای تو سر نهم آرام***به سبک سایه تو آویزم

آری،آغاز دوست داشتن است***گر چه پایان کار نا پیداست

من به پایانراه نیندیشم***که همین دوست داشتن زیباست